Tuesday, September 04, 2007



YAON

Ngonyan na mga aldaw
garo harayoon parati
an sunod kong lakang.
Na pano ako nin katibaadan
na masabat an subang
dai ko kakayanon nin huli
ta tinais ining garod sa diklom
mantang naghihimo
ako nin pangiturogan
na mahamis, na maboot.

Ngonyan na mga aldaw
garo nagiging kapandok
kan saro an saro
asin nagiging pareho
na an saindang ngirit
na garo baga kurag’it nin kikik
sa alanganin na panahon
na nauran-nasaldang,
nalipot, nahalipot
an mga banggi.

Ngonyan na mga aldaw
napapahibi ako sa mga burak
na minabuk’ad sana sa kada aga.
Ta minalaog sa isip ko na mayong iba
na an nakakahiling sainda kundi ako
kaya minagutos ako nin saro, duwa, tolo
dangan sarabay na pigkukurumos.
Dai ko kakayanon
na mahiling sindang naluluyos.

Ngonyan na mga aldaw
itinao ko an kapot kong libro.
sa alabadong sigeng hagad piso.
Kasubago, inangat ko sa karera an relo
Parikasan kami nin paghangos,
Nin paglakang, pakulugan nin suba,
padakulan kinurumos na burak
kaya maandam na ako—
Sabaton mo ako pagkamoot.

No comments: