ALMUSAL
Kay Benilda Santos
Sa harap ko ngayon
ang isang kumpol na kanin.
Umuusok ito na parang bulkan—
amoy na amoy ang pandan.
Naaalala kita sa mga umagang
katulad nito, kung paano
pilit mong pinapaubos ang bawat butil
ng kanin sa pinggan.
Kung paano sa bawat pagsubo
naglilitanya ka tungkol sa mga batang
unti-unting kinakain ng bituka ang tiyan
at nagiging langis ang laway dahil sa gutom.
Ubusin ang kanin, lagi’t lagi mong sambit
na dasal habang ipinapakita ang mga daliring
papatigasin ng galit at pagkaubos ng pasensya
sa sandaling napapatulog ako sa panguya.
Ganito ang mangyayari sa mga daliri mo.
Mistulang mga patay na sanga ng akasya
at sabay mong ituturo ang mata ng mamang
nagliliyab pati ang puso upang talaban ako ng takot.
Huwag magtira kahit isang mumo
nang ‘di ka bisitahin ng mga mumu.
Ang taong nag-aaksaya—
sa purgatoryo ang punta.
Mapalad tayo, sabi mo.
Habang ikinukuwento ang mga nagsaka
pati ang kalabaw na tinamaan ng kidlat sa bukid
upang may maihain sa ating hapag.
Sa harapan ko ngayon, ang umuusok na kanin.
At pinagtatakhan ko pa rin hanggang ngayon
kung paano mo ipinagkasya ang bintang, parusa
at kasalanan ng mundo sa mga butil na aking isusubo.
Sa harap ko ngayon
ang isang kumpol na kanin.
Umuusok ito na parang bulkan—
amoy na amoy ang pandan.
Naaalala kita sa mga umagang
katulad nito, kung paano
pilit mong pinapaubos ang bawat butil
ng kanin sa pinggan.
Kung paano sa bawat pagsubo
naglilitanya ka tungkol sa mga batang
unti-unting kinakain ng bituka ang tiyan
at nagiging langis ang laway dahil sa gutom.
Ubusin ang kanin, lagi’t lagi mong sambit
na dasal habang ipinapakita ang mga daliring
papatigasin ng galit at pagkaubos ng pasensya
sa sandaling napapatulog ako sa panguya.
Ganito ang mangyayari sa mga daliri mo.
Mistulang mga patay na sanga ng akasya
at sabay mong ituturo ang mata ng mamang
nagliliyab pati ang puso upang talaban ako ng takot.
Huwag magtira kahit isang mumo
nang ‘di ka bisitahin ng mga mumu.
Ang taong nag-aaksaya—
sa purgatoryo ang punta.
Mapalad tayo, sabi mo.
Habang ikinukuwento ang mga nagsaka
pati ang kalabaw na tinamaan ng kidlat sa bukid
upang may maihain sa ating hapag.
Sa harapan ko ngayon, ang umuusok na kanin.
At pinagtatakhan ko pa rin hanggang ngayon
kung paano mo ipinagkasya ang bintang, parusa
at kasalanan ng mundo sa mga butil na aking isusubo.
7 comments:
Tag taka. Blog ka manonongod sa paggibo nin rawit-dawit, mga dapat na giromdomon sa pagsurat, mga tip asbp. Dai ko kinua si Creative Writing kan college. Mabalos Kristian.
cge. tag ta kaman. dai ko aram kun dapat ko yan na gibohon sa ngonyan-- an manungod sa pagsurat. bahala na. sa hiling ko, an dakul na pagbasa nin rawitdawit, sarong bagay na kaipuhan na punan.
Bistado ko iyang image na iyan ha.
Screencapture sa sarong commercial?
si maryanne an nagtao kaya sako. screensaver niya.
Bakong screensaver. It's actually my desktop image. Magayonon, diba? :)
well, tama, mayo man talagang parasurat na nagtataong tips. kun arog sana man kaiyan, dai na kita nakanood kan gision ni keating (robin williams) an pahina kan pagsukol kan poetry sa libro sa pelikulang 'dead poets society." maski man sa akademya, mayong nagtatao nin tips, nobody is taught HOW TO write a poem. magbasa nin dakul na rawitdawit. matatagpuan na sana an ars poetica.
Post a Comment