SILANG MGA IBON

Matuto tayo sa mga ibon.

Alam nila kung kailan
sila mangingitlog at iipot
kahit tanging ang puwit
lamang ang lagusan ng katawan.

Batid nila kung ano
ang para sa pugad
at ano ang para sa lupa.

Tinuturoan tayo ng mga ibon
na wala sa tae ang lahi.

SIRANG MGA BAYONG

Makatuod kita ka mga bayong.

Isi nira kun kunu sira
mingitlog o umiipot
dawa s asana man lubot
luluwas a ngamin na galin sa awak.

Tata’o sira kun unu
a para sa sasalagan
saka kun unu a para sa raga.

Tinutut-turuan kita ka mga bayong
na uda sa udu a lahi.


AWAK

Baga na mapa a awak ka tawo:
A gira sa palad pwedeng maisiyan
Kun ika makagagalin sa kinamundagan mo,
Kun uda ika kali-kali, pwedeng sabiyon ikang aswang.
A mga linya sa angug nagsasabi kunu kun unung
klaseng tawo ika, kun pauno ka mig-raan.
Pagmaduag kunu talinga, uban ka sadi kinaban.
An kunung pakagugum ka kamot mo amu man
pakadakulu ka puso mo.
Agku mga ugat na rurunan sana maiisiyan na ilang ka awak
na kun pig-iisip ko ading mga bagay na adi
manungod sa awak ta, baga naman sana ko
nagsisimbag sa unga kun unu natatawban ka kamot,
kun tawo o gila, buhay o kagraranan.


SIRANG MGA TALAPANG

Kada tig-uran,
mapupuno sa mga tigbak na talapang a tinampo.
Babatluy pa kaya sira sadu kababaan,
sadtu oma ta matutubigan.

Alagad sa silong ko, dakul man a talapang na di maliligis,
ta pag-gagab-i, marurungog ko galin sadtu oma
a mga bura ka ibang talapang, kaamu sa nagbaba-uy,
kaamu sa kinasisiraman, kaamu sa nagpapa-ibug
kaamu sa na’ngingigin, kaamu sa mga nagraanan.



SILANG MGA PALAKA

Tuwing tag-ulan
napupuno ng mga patay na palaka ang kalsada.
Tumatawid pa kasi sila sa mababang lugar,
doon sa palayan kung saan madaling tumaas ang tubig.

Subalit sa tingin ko, marami ring palaka ang ‘di nasasagasaan,
dahil pagsapit ng gabi, maririnig ko mula sa palayan
ang iyak ng ibang palaka, parang tumatawag,
parang nasasarapan, parang nagpapainggit,
parang nanganganak, parang mga namatayan.