pagkatapos kan pasko

UDO

Dai ko kinatudan an pagpupu nin tultol.
Sayang kan tubig. Malipot pati.
Tama na an kabangang tabo, o kun baga man
sarong utsaba, idtong lata kan Minola.
Dai man ako nakanood maggamit nin papel,
ta an aram ko sa pagsurat sana ini ginagamit
kun baga man pan-amak o kaya pampatos.

Dai man pati pighihiling kan maestra
kun malinig an lubot mo.
Ta pareho-pareho man sana an udo.
Dawa iba-iba an parong, an paagi asin inaagihan:
an iba sa daga, an iba sa salog, an iba sa tronong puti
na kun binububo garo natik’ab.
Dakulang kasilyasan an kinaban.

Sa eskwelahan, bisyo an paghanap kun siisay
an nag-atot na sinusundan nin purunitihan
alagad dai man ini pinapasakitan minsan magtuga.
Bakong arog kan mga binabalad na nahuri asin dai
na ngani nagkarigos, an mga halaba an kuko,
dai nagpabulog, dai nakasul’ot uniporme,
dangan an magtaram sa sadiring tataramon.

Minsan inilista ako kan kaklase kong aki kan prinsipal
lalo na kan nadangog niya akong nagraway:
Buli ni Mama niya! Kinudot ako gamit an susi ni Maam.
Alagad dai ako riniparo, dai inanggotan, kan minsan
sa natad na piggagabihan niyamo aro-aldaw,
magparakurahaw ako nin sheet, sheet, sheet!
pagkatimhak ko nin udo nin damulag.