PUSO

PUSO
Kristian S. Cordero

Siring sa mga dating banggi, nahiling ko an puso ko
sa taed ko, may pandok kan tawong haloy ko nang ilusyon.
Dai ko sa siya tinin’o, ta aram ko bako man siyang totoo
nagtalikod ako asin kinugos an sakuyang ilunan.

Alagad nagpirit an sakuyang puso, kiniblit ako sa may iris
Nagpoon siyang maghinghing: mati’a an saimong daghan,
mayo ako dyan, mayo sa laog kan saimong lawas,
dai ako nakakulong sa saimong mga gusok.

Asin pinaatubang niya ako saiya, nagsasayuma ako
alagad makusog an sakuyang puso, minasunod man
ako giraray, dai nakaka’agrangay, dai nakakahabo
sa puso kong masumbikal asin pilyo.

Midbid ako kan sakuyang puso, aram kun saen ako
maluya, duman sa talinga siya nagpopoon na maghangos
na daing patod, garo nagkukuradkutad, sagkod sa hadokan
niya an sakong ngabil, an dungo, pugol na pagkagurob-gurob.

Hahapulason niya an sakuyang daghan, luhay-luhay
pasiring sa ikinabuhay, duman niya ako nadadaog,
duman niya ako nalalaog sagkod na ako mapaturog
Matatapos an bangging kadurog ko an sakuyang puso.

Alagad nagigimata akong mayo na an pusong kataed,
Minahali siya tulos, dai nin paaram, daing surat, daing
huring hadok, daing walat na parong o gira nin mga bitis.
Tibaad minabalik siya sa sakuyang alang na daghan

o baka may iba pang siyang dinudumanan
apwera kaining sakuyang higdaan na kaipuhan
ko naman ribayan an tamong tulos-tulos
maski kan sarong aldaw pa man sana linabahan.