SA PANTALAN

Kun totoo an nadangog ko na pagpipugong mo an saimong talinga
kan saimong kamot o nin buskay—
an nadadangog mo daang hayop na garo minaitok, iyo an kamugtakan
kan dagat o su mas makagirabong sabi—
iyo daa ini an mga tingog kan gabos na nagadan sa dagat o dahil kan dagat.

Nasa atubang ako kan dagat ngonyan naghahalat digdi sa pantalan.
Pigpugong ko an talinga ko asin nadangog an ribaraw na duros
mantang an dagat sa bangbangan ko—
toninong, garo naghuhuros an mga baybay.
Pigpirit ko na hanapon asin himateon an tingog ko,
baka dai ka man talaga nakaabot sa ibong na pantalan.
Baka kinua ka kan dagat.
Minsan mas pasil na akoon an kagadanan kaysa binayaan.

Pirang beses na akong nagbalik digdi sa pantalan,
mas dakul pa gayod sa pagbalik kan alon sa pangpang.
Nagduduwa-duwa na ako sa pagpugong kan talinga ko
sa kada pag-atubang sa kahiwasan.
Ta baka bako man an dagat an nadadangog ko,
baka sadiri ko ining tingog, awit nin boot na makulog.

Mababasol mo daw ako kun sasabihon ko saimo
na sa kahaloyan kan paghalat ko—
enot pa akong nakaabot duman sa padudumanan mo
asin nalingawan ko na an pagkamoot.